Moeiliker as die persoon nie meer daar is nie, en al die herinneringe......
My pa was Hendrik Stander Heunis, gebore 9 November 1916 in Willowmore(op die plaas Rooikrans) Sy ouers was Adriaan Heunis en sy Ma Catharina Susanna Barnardt( dit is natuurlik ook my doopname) My broer se seun, Stan is natuurlik ook na my pa vernoem. My oupa Adriaan se ouers was Hendrik Stander en Truia. My ouma se ouers was Gerhardus en Huibrecht Barnard.
My pa vertel dan sy oupa, Gert Barnardt baie kwaai was. As n hoenderhaan hom wakker gemaak het met sy gekraai het hy hom laat vang en al sy vere uitgetrek. As n koei in die lusern land lol het hy n blik om haar kop vasgemaak sodat sy nie kan eet nie en haar in die land gejaag.
Hardus, Stander en Attie |
My pa kom uit n gesin van agt. Rita(oorlede 17 8 1947 aan borskanker),Gerrie, Phoebe(my peetma), Stander, Hardus, Attie, Noeline en Toy. Vandag is dit nog net Noeline wat lewe. Sys in die ouetehuis in Memel.
My pa, Stander, was eers op Vaalplaas op skool waar sy onderwyseres se naam Maryna van Eeden was. Hulle het haar Skoolmies genoem en was baie lief vir haar want sy het ook by hulle gelosseer. Later na die Laerskool Graaff Reinet en op Hoerskool in Uitenhage in die ambagskool., waar hy as passer en draaier opgelei is. Stander was baie na aan sy broer Hardus en hulle het graag tol gespeel, kennetjie, kleilat en albaster. My pa het ook n hanslam gehad, Toutit (stouterd) met n swartkop en toe hy sy been gebreek het het hy op die hanslam skool toe gery. My pa was altyd baie lief vir diere. As kind het hy n perd persent gekry wat se naam was Whisky. Baie van die fotos wat ek nog het is my pa altyd saam met n hond afgeneem. Hy was ook lief om die honde te terg, en altyd gemaak of hy doodonskuldig is. Op skool het hy n houtkarretjie van hout gemaak, met wiele van garingtolletjies . Hulle het nooit genoeg geld gehad nie maar dit het nie saak gemaak nie want almal was arm. Sy gunsteling storieboek was Robinson Crusoe.
Attie, my broer op breker die perd |
My ouma, Catharina Susanna, Ina my sus agter, my pa Stander en voor ek en my suster Jonsie |
Stander in die Noorde in Oos-Afrika 1939-1942 |
Na standerd 8 het my pa by die Spesiale Diens Bataljon aangesluit en is hy opgeneem in die Lugmag. In 1940 met die tweede wereld oorlog is hy vir twee jaar na Oos Afrika in Kenia en was hy ook 1 jaar in die Belgiese Kongo. Nadat hy terug gekom het is hy met my ma getroud op die 9e November 1943 en het hy sy ontslag gekoop en op Adendorp gaan bly. Uit hierdie huwelik is vier kinders gebore: my oudste suster Ina, dan ek,Carin dan Jonsie en laaste, die seun Attie.
Ons familie het op vele plase gewoon. In Kroonstad, Parys, Standerton, Piet Retief en Amsterdam. My pas was n boer en my ma moes dikwels inspring en gaan werk het in die dorp om die pot aan die kook te hou. My ouers het tot die dood bymekaar gebly al het die hare soms in hierdie huwelik gewaai. My opinie was later jare dat my pa n sterk persoonlikheid gehad het maar my ma was intelligenter as hy en dit was die oorsaak van vele rusies. Nietemin was daar net een plek waar ek as kind wou wees en dit was by my ouerhuis.
Ek het die liefde wat my pa vir boeremusiek gehad het van hom geerf. Chris Blignaut was een van sy gunsteling sangers en Outa in die langpad sy gunsteling plaat. Hy en my ma het ook graag saam gedans en a.g.v die dansery in die Berea saal kon hul al die verskillende soorte boere danse dans.
My pa het tot sy dood op 17 9 2000 voluit gelewe. Hy het hom nie deur enige iets laat afsit nie. Hy was n groot sterk man wat min emosie getoon het. Later jare was dit vir my of ek hom bietjie beter verstaan het, hy het ook sagter geword. As ek hom soms bel en vra wat doen Pappie vandag dan se hy hy gaan begrafnis toe vanmiddag, en dan se ek maar wat doen Pappie vanoggend dan se hy hy maak reg vir die begrafnis. Hy was lief om met sy hande te werk, lief om rond te ry en sy grootste liefde was mense. Hy kon dae om kuier. As ek soms in die groente winkel rond loop en die guavas ruik, dan verlang ek na hom.
Dan dink ek dat hy te vroeg dood is. Hy was so gesond tot die aneurisme operasie die einde van sy lewe beteken het.
In die aand Het Jesus hom kom haal
die volgende dag was die hemel blou
verruklik mooi die natuur se praal
en steeds blinkend blou
sou jy jou ore spits kon jy dalk hoor
die vreugdevolle tuiskoms van n kind
in die hemel weerklinkend n engelekoor
uitgedra op die vlerke van die wind
In God se liefde is hy ewig geborge
ondervind hy heerlike vrede en rus
sonder pyn, sonder kommer of sorge
aan Sy Heiland se bors gesus.
No comments:
Post a Comment